De ijsheiligen zijn weer in het land en het is er aan te voelen.
Het is een oud begrip uit de volksgeneeskunde uit de 11e eeuw.
De ijsheiligen onlenen hun benaming aan het gevaar van koud voorjaarsweer voor het gewas. Een late nachtvorst kan in die periode veel schade aanrichten.
De heilige Mamertus breekt de spits af, gevolgd door Pancratius op 12 mei, dan op 13 mei hebben we Servatius van Maastricht, 14 mei Bonifatius van Tarsus en als hekkensluiter op 15 mei Sophia van Rome.
De ijsheiligen houden zich echter niet altijd aan hun data : - (